s.

absurdity, unsuitableness, incongruity, impropriety.

s.

ἁτοπία. absurditas, ἁνεπιτηδείοτης. ineptia, ineptitudo. Անպատշաճութիւն. անտեղութիւն. անյարմարութիւն. եօլսուզլուգ.

Տեսե՞ր, յորպիսի անպատեհութիւն հարկ եղեւ շրջել զբանն։ Վա՛յ անպատեհութեանն, որպիսի բանս խօսին։ Տե՛ս եւ զյաճախութիւն անպատեհութեանն. (Ոսկ. գղ. եւ Ոսկ. եբր. եւ Ոսկ. մտթ.։ եւ Դիոն. ստէպ։)

Գործք անպատեհութեան. (Լաստ. ՟Գ։)

Մարտնչին ընդ անպատեհութեան գործարանին. (Նիւս. բն. ՟Բ։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif անպատեհութիւն անպատեհութիւնք
accusatif անպատեհութիւն անպատեհութիւնս
génitif անպատեհութեան անպատեհութեանց
locatif անպատեհութեան անպատեհութիւնս
datif անպատեհութեան անպատեհութեանց
ablatif անպատեհութենէ անպատեհութեանց
instrumental անպատեհութեամբ անպատեհութեամբք